tarih okumadığı
hiçbir şeyin
çiçek ekmediği
eski bir evde oturuyorum
bazen saatim düşer
bazen güneşim alev almış bir tanktır
ordularını istemiyorum
senin
ya da
öpüşlerini
ya da
ölümünü
benimkiler bana
yeter
ellerim kollarım var
kollarımın omuzları var
omuzlarımın beni var
ben bana aidim
ben sana aidim beni görebildiğinde
fakat beni görmenden
hoşlanmıyorum
başımda gözlerimin olduğu
ve yürüyebildiğimi
görmeni istemiyorum
sorularını
yanıtlamak istemiyorum
seni eğlendirmek
istemiyorum
beni eğlendirmeni
ya da tiksindirmeni
ya da herhangi bir konuda konuşmak
istemiyorum
seni sevmek
istemiyorum
seni kurtarmak
istemiyorum
kollarını istemiyorum
omuzlarını
istemiyorum
ben benimim
sen de senin
öyle
kalsın.
- ( Günler Tepelerden Aşağı Koşan Vahşi Atlar Misali ; S: 64/65 )