tekrar tekrar
nasıl yanlış gittiğini düşününce
duvarları seyretmeye başlar,
içeride kalmaya can atarsınız,
çünkü hep aynı filmdir
sokaklar,
ve hep eski film kahramanlarının
sonu gibi olur
kahramanların sonu:
koca bir kıç, sarkmış bir yüz
ve bir kertenkelenin beyni.
bilge bir adamın varını yoğunu
hayat boyu
hatta üç seferin ikisinde
sabaha kadar bile kalmayacağı kesin
iki gamzeli dize yatırmaktansa
3.000 metre yükseklikte
bir dağa tırmanıp
meyve ağacı yapraklarıyla beslenerek
beklemesinde şaşılası bir şey yok.
zor iştir dağlara tırmanmak.
bu yüzden duvarlardır dostlarınız.
öğrenin duvarlarınızı.
çocuklar bile
usanır
bize sokaklarda
sunulandan.
duvarlarınızı terk etmeyin.
en sadık sevgilinizdir onlar.
birkaç akıllı adamın yaptığını yapın.
yok başka yolu.
- ( Kimse Bilmez Ne Çektiğimi ; S: 168/169 )
