tırabzan parıldarken
erken sabah güneşinde
tükeniyor günler
düşlerimizde bile
rahat yok.
kırık anları yapıştırmaktan
başka bir şey gelmiyor
elden.
varolmak bile
bir zaferse
şüphe edilmez
talihin inceldiğinden
ölüme götüren
ince bir kan sızıntısından daha ince.
hüzünlü bir şarkıdır hayat:
çok fazla ses
duyduk
çok fazla yüz
çok fazla vücut
gördük
ve en kötüleri yüzlerdi:
kimsenin anlayamadığı iğrenç
bir şaka.
barbarca, manasız günlerin birikimi
kafatasında;
kuru bir portakaldır
gerçek.
plan yok
çıkış yok
tanrısallık yok
mutluluğun serçesi
yok.
hiçbir şeyle kıyaslayamayız
hayatı -kasvet
basar.
göreceli olarak,
cesaretten yana sıkıntımız
olmadı
ama, en iyi zamanlarda bile
olasılıklar düşük,
daha da kötüsü
sabitti.
ve daha da kötüsü:
biz hayatı boşa harcamamış
hayat bizim üstümüze boşa
harcanmıştı:
ışığa ve karanlığa
hapsolmuş
çıkarız
Rahim'den
yakalanmış ve uyuşmuş
ılıman kuşakta yalnız
aptal ıstırabımızda
şimdi
tırabzan parlarken
erken sabah güneşinde
tükeniyor günler
- ( Kapalı Bir Kapıdır Cehennem ; S: 144 / 145 / 146 )
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder