sokağın ortasında ölü köpek
günleri.
anasını satayım, devam etmenin
yararı yok bazen.
gazetede okudum geçen gün,
adamın teki kıyma makinesinin içine düşüp
kıyma olarak çıkmış.
tanrılar üzerine biraz düşünmeye sevk ediyor insanı.
bazı şeyler tasarlanmış gibidir sanki,
yazı tahtasının
üzerinde çalışılmış gibi.
mukadderat, derler.
bu adam hayata
kıyma olmak üzere
gelmiş.
hayattaki asıl amacı buymuş.
önce bazı şeyler yapmasına izin vermişler.
yerini başkası dolduracak..
biri yapacak işini.
biri sizin işinizi yapacak,
benim işimi yapacak,
sizin yerinizi alacak,
benim yerimi alacak.
ve ağaçlar yapraklarını dökecekler
ve fahişeler duşun altında şarkı söyleyecekler
ve kediler bütün gün uyuyacak
ve yirminci yüzyıl yirmi birinci yüzyıla dönüverecek
ve biri ayakkabılarınızı,
kemerinizi, eski ve yeni giysilerinizi
çöpe atacak.
biri yatağınızda uyuyacak.
biri üzerinize bir avuç toprak
atacak.
kıyma makinesine düşüp
paramparça olan adama dair
bir haber okuyunca
böyle olurum.
siz ne hissediyorsunuz?
ne biliyorsunuz?
yıkılın karşımdan!
- ( İlham Perisine Oynamak S: 196 / 197 )
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder